De laatste dagen Sri Lanka & Malediven

Na een vroege ochtendduik in zee van ons ‘prive’ strand was het weer tijd om te vertrekken richting Galle, een vestingplaatsje wat destijds door de Nederlanders is gesticht. Dat is goed te zien, leuke kleine straatjes en mooie huisjes. Aangezien het een hele warme dag was (en wij heel slim midden op de dag uitkozen om een wandeling) was het flink puffen, we hebben een Nederlands hervormde kerk bekeken en verder een oud hollands warenhuis (wat nu door Nederlandse financiering weer wordt opgeknapt). Gezellige straatjes, wij vonden het wel wat weg hebben van Spanje waar je dit ook veel ziet. In tegenstelling tot Spanje waar je op elke straathoek een gezellige cafeetje tegenkomt, is dat hier een onbekend begrip (volgens mij geldt dat voor heel Sri Lanka). Dus het zijn vooral veel mooie huisjes en straatjes, maar de leuke tentjes zitten met name in de hotels (waardoor het aantal drink tentjes op 2 uitkwam ..).
Het hotel waar we overnachten was echt waanzinnig mooi, een oud herenhuis wat in 2 jaar tijd compleet gerenoveerd is in een luxe hotel. De ontvangst en de service was nog echt oud Engelse stijl, ofwel heel netjes. We hadden een suite hotelkamer met loft, dus 2 verdiepingen: Beneden zitruimte en badkamer en boven een kingsize bed. Erg mooie kamer!. Na een verfrissende duik in het zwembad hebben we heerlijk gegeten.

De volgende dag werd het tijd voor de laatste etappe: Colombo de hoofdstad waar de volgende dag een vlucht gepland staat richting de Malediven. De (redelijk lange) rit was grotendeels langs de kust, dezelfde kust waar de tsunami destijds het heftigst was. Er was eerlijk gezegd niet zoveel meer van te zien, afgezien van veel vernielde en verlaten huizen (maar die zie je elders in Sri Lanka ook) en een monument waar we gestopt zijn. Op dat bord staat een dodental van 50.000 vermeld, de gids wist zeker dat het meer moest zijn. Tijdens de tsunami is een compleet station en een volle passagierstrein verzwolgen in de golven, die behoorlijk vrijspel hadden. De branding is heel dicht bij de wegen en treinspoor, en er zijn geen echte beschuttingsplekken of golfbrekers aanwezig. Nu zijn er een aantal dijken gebouwd (om fabrieken te beschermen), waarbij we ons afvroegen of deze wel hoog genoeg zullen zijn.

Daarna werden we afgezet bij het hotel en namen we afscheid van onze chauffeur / gids. Wij vonden het meer een chauffeur dan een gids, hij bracht ons veilig van a naar b maar de rest was hij eigenlijk te oud om (ver) te lopen en mee te gaan om te gidsen. Maar naar mate de dagen vorderde leerde we hem wel waarderen: zijn droge boute uitspraken “Terrible cook!” en “Terrible man!” bij elke chauffeur die ons weer eens afsneed (wat elke 2 minuten wel gebeurd).. Ook zijn waanzinnige ongeduldigheid , waarbij we de ergernis van andere Sri Lanken goed konden aflezen vonden we altijd wel erg amusant. Nadat we onder zachte dwang het evaluatie formulier voorzien hadden van de tekst “Excellent driver and guide, recommended for Namaste!” namen we afscheid.

Het hotel in Colombo was gewoon goed, 's middags hadden we een high tea, waarbij in buffet vorm allerlei lekkere hapjes kregen. Daar ging onze (toch al beperkte) eetlust voor het diner… we hebben verder nog even langs de kust en park gelopen waar veel locals hun zondag doorbrengen; waarbij het aanstaren en nakijken van wat die 2 albino’s komen doen toch wat ongemakkelijk blijft.. Verder zijn we Colombo niet meer in geweest, er waren zover ons bekend geen echte highlights (stad met 4 miljoen inwoners), en we hadden eigenlijk ook geen zin meer in de hele heisa met Tuk-Tuks en het proberen uit handen te blijven van alle touts.

De volgende dag: Tijd om naar de Malediven te gaan! Nadat we om 7:00 uur opgepikt werden zijn we naar het vliegveld gegaan. Veel te vroeg waren we ingecheckt, en hebben we ons prima vermaakt in de coffeebean met een stuk chocolade taart . Het boarden leverde wat vertraging op, later bleek er een technisch probleem geweest te zijn. Volgens mij was dat gerelateerd aan de airco (die tijdens de heenvlucht ook al stuk was) want het was bloedheet in het toestel. Gerwin kreeg het vervolgens nog 10 graden warmer, toen 4 verdacht uitziende mannen in traditionele ‘kledij’ met tulband en bijbehorende baardjes afzonderlijk instapte dichtbij maar verspreid gingen zitten en elkaar schijnbaar niet kende, maar elkaar wel begroete en een kort praatje maakte.. Toen net voor take-off de in mijn ogen brein van het geheel naar de wc ging, en daar erg lang verbleef zat ik al met mijn fles wijn in de aanslag om elke verdachte beweging neer te slaan…. Afijn: Het vliegtuig lande tegen mijn verwachting in toch zonder problemen.. haha. De fles wijn kon ik nog voordat ik door de douane was, in de prullenbak gooien: Invoeren van alcohol verboden (die kerel lachte achteraf gezien al verdacht toen ik de fles bij de airport afrekende en hij zag dat we naar de Malediven gingen).

We werden vervolgens opgehaald door een Hilton host, die ons per busje naar de watervliegtuig terminal bracht. De terminal was speciaal ingericht voor Hilton gasten: Enorm groot, lounge banken, televisie, buffet, cocktails, helemaal goed! Gelukkig konden we vrij snel ‘boarden’ in het kleine watervliegtuigje, een bijzondere ervaring met zo’n ding! Het opstijgen gaat heel snel, het vliegen met heel veel kabaal, en het afremmen bij het landen gaat ruw en is binnen 3 seconden gedaan. Tijdens het vliegen hadden we hele mooie uitzichten over de verschillende azuurblauwe eilandjes of riffen, erg mooi!
Toen kwamen we aan in Hilton Irufushi! We hebben het hier mooi verwacht, maar zo mooi dat niet! Het huisje dat pal aan het strand staat, is enorm groot (125 vierkante meter) en heeft los een eigen patio op het strand. De slaapkamer is super groot en de badkamer is ook erg groot: 2 regendouches (allebij buiten), een ronde jacuzzi, een lounge bank etc etc. Ofwel kijk naar de foto’s! Er zijn hier diverse restaurants, waarbij de meeste op of direct aan het strand zijn! De 2 restaurants die we inmiddels geprobeerd hebben waren erg goed. Enige nadeel is dat al dit moois ook zijn prijs heeft, alles is hier zo’n 3 keer zo duur als in Nederland, we maken dit goed door te roepen ”Je gaat maar één keer op huwelijksreis!” dus we tekenen zoveel mogelijk de bonnen met ons ogen dicht…

Op het programma staan nog een aantal duiken, en een champagne cruise, waarna het er helaas weer op zit.. We zullen nog een update doen aan het eind!