Australia, van Sydney naar Melbourne

Na een vluchtje van ongeveer 3,5 uur kwamen aan in Sydney. De security en douane gingen vrij vlot en voor we het wisten stonden we al in de trein onderweg naar de Sydney harbour. Daarna met de ferry over naar Manly beach, waar we 4 nachten verbleven. We waren best moe na al dat gehike en het hoge reistempo in Nieuw – Zeeland, dus we hebben hier lekker uitgerust op het strand, genoten van de leuke borrels op dakterrassen met livemuziek/DJ en hebben we gegeten in diverse fusions retaurants. We zijn 1 dag met de ferry naar de overkant gegaan, hebben daar de botanische tuinen bezocht (Papegaaien gevoerd) en rondgelopen in ‘de rocks’, het oude centrum van Sydney. Hier hebben we lekker geluncht op de vrijdagmiddag markt. Ook hebben we te voet een ander klein strandje bezocht en hebben we een 10 km hike gedaan in Manly langs mooie stranden en uitzichtpunten. We dachten dat 4 nachten wel genoeg zou zijn voor Sydney, maar vonden het erg jammer dat we alweer door moesten reizen. Zo’n relaxte stad, we voelden ons er helemaal thuis!

Na 4 nachten reisden we dus weer verder. Eerst met de ferry weer terug en met de bus naar de autoverhuurmaatschappij. (Jucy) Hier kregen een oude Toyota, met maar liefst 266000 Km op de teller en we moesten behoorlijk wennen aan de geur van de auto. We noemden ‘m ‘smelly’. Maar goed, het heeft 4 wielen en een stuur en het rijdt. Vervolgens reden we door naar de volgende bestemming: Blue mountains. Eerst een stop bij Wentworth falls. Hier had Gerwin een loop wandeling gezien die we 5 jaar geleden daar nog niet hadden gedaan. Maar helaas, die zat dicht. Dus toen maar een return wandeling gemaakt, waar je boven de waterval doorliep en daarna helemaal naar beneden kon lopen. Na 2 uurtje lopen zijn we doorgereden naar Katoomba, waar we 2 nachten zouden verblijven in een motel. Toen we de parkeerplaats opreden, kregen we al een “Okay, dat ziet er lekker dodgy uit’ gevoel bij dit motel. Na de incheck liepen we onze kamer/cel binnen en zagen we dat het bed al beslapen was en niet was opgemaakt. We besloten meteen dat we hier niet 2 nachten wilde blijven. Gelukkig kregen we voor de eerste nacht een andere kamer. Deze was iets beter “superior..jup…not’,. De 2e nacht kon gelukkig kosteloos geannuleerd worden. ’s Middags zijn we nog naar het uitzichtpunt gereden van ‘de drie gezusters’, waar we ook weer het massa toerisme (lees: een bak met chinezen) zagen. Hier had je een leuke bar, waar we ‘s middag een borrel en ’s avonds een hapje gegeten hebben.

Na een heerlijke nacht in de Katoomba bajes, hebben we ’s ochtends nog een mooie loop wandeling gemaakt door de canyon, langs een mooie waterval en de mooie jungle van de blue mountains, vervolgens een flinke klim omhoog geklommen met enge trappetjes. Daarna teruggelopen langs de rim van de canyon. Prachtig! Daarna zijn we doorgereden naar de kust. We hadden onze gevangenis kamer ingeruild voor een mooie ‘beach huis villa’ in het kustplaatsje Wollongong. Lag eigenlijk iets boven ons budget, maar we waren wel toe aan een goede nachtrust (Sydney kamer was vrij luidruchtig) Hier lekker gechilled de rest van de dag en op tijd naar bed gegaan.

Na een heerlijke nachtrust rustig opgestaan en waren we weer fit! Het was tijd voor een morning run. Een mooie route langs de kust, over een boardwalk, stukje strand en terug door het bos. Daarna opgefrist en gestopt bij een indoor winkelcentrum. Omdat het regende hebben we daar wat tijd doorgebracht: geluncht en wat geshopt voor Kim. Daarna zijn we doorgereden naar Jervis bay. Hier verbleven we in een mooie bed en breakfast. ’s Avonds in het stadje gegeten in de plaatselijke bar, op het terras met uitzicht over de baai.

De volgende dag was het tijd om het Boodaree national park te bezoeken, een park met mooie witte stranden omringd door prachtige natuur en veel hike mogelijkheden. We begonnen eerst met een mooie loopwandeling (20 Km) waar we stopten bij afgelegen stranden en mooie uitzichtpunten. Het was goed te zien dat het buiten het seizoen was, want we kwamen daadwerkelijk niemand tegen. (Behalve dan de een paar rangers in een jeep) Hier spotten we ook onze eerste wallaby’s. ’s Middags nog een paar korte stops gemaakt bij een paar stranden en op de plaatselijke camping aan het strand heel veel kangoeroes gespot. Super!! ’s Avonds weer gegeten bij dezelfde bar aan de baai.

De volgende ochtend besloten we om nog even terug te gaan naar het national park, omdat we nog niet alles gezien hadden. Op de parkeerplaats kwamen we moeder kangoeroe tegen met haar 2 kindjes die direct naar ons toe gehupt kwamen. Bijzonder was dat je ze gewoon kon aaien, wat vrij uitzonderlijk is voor ‘wilde kangoeroes’. Hier dus even blijven hangen en daarna nog een klein wandelingetje gemaakt naar het strand. Ook hier kwamen we weer wat kangoeroes tegen. Ook kwamen we in het binnenland nog een echidna tegen (een soort egel) Daarna zijn we doorgereden naar een ander national parc. Hier hebben we eerst een stop gemaakt bij pebble beach, een strand wat bekend staat om de grote kolonies kangoeroes. Hier ook weer een tijdje rond gelopen en rondgehangen bij deze fantastische beesten. Toen Gerwin vervolgens even heen en weer liep naar de auto, kwam hij met een verhaal terug dat een man een paar rainbow lorikeets (kleurrijke vogels) aan het voeren was en dat zelfs 1 op z’n pet voorover gebogen stond op z’n pet om de etensresten tussen zijn tanden weg te pikken. Dus wij weer teruglopen naar die plek, die man was inmiddels weg maar de hoeveelheden rainbow lorikeets niet. We hoefden alleen maar daar te staan en ze kwamen al op je armen en hoofd staan. Super grappig. Daarna nog naar een ander strandje gegaan en een kleine rainbow forest wandeling gedaan. Uiteindelijk was het tijd om verder te reizen. Eigenlijk zouden we een nachtje verblijven in Batemans bay in een motel voor een kano excursie. Maar aangezien we nu ‘allergisch’ waren geworden voor motels en het geen mooi weer was voor een 5 uur durende kanotocht, hadden we besloten om 1 nacht extra in Narooma te verblijven, het volgende plaatsje waar eigenlijk ook maar 1 nachtje zouden blijven. We hadden een groot balkon, waar ook weer heel veel rainbow lorikeets waren. En ja hoor, die kwamen ook weer even kijken en ons brood pikken.

De volgende ochtend eerst samen een morning run gedaan langs de boardwalk naar het plaatsje toe. We wilden daarna eigenlijk naar het strand, maar helaas was het daar iets te koud voor. Dus na een uurtje bibberen op het strand hielden we het voor gezien. ’s Middags geluncht bij de plaatselijke pub, met uitzicht op de haven. Hier zagen we dat de vissers hun vangst aan het fileren waren en ze hele karkassen aan vis weer het water gooiden. En hier kwamen natuurlijk allerlei dieren op af om het op te eten. Hier zagen we pelikanen, aalscholvers, bullrays (sommige bijna 2 meter) en zelfs een zeeleeuw. We waren van plan om daarna nog even een wandelingetje ergens te doen, maar we hadden die dag niet zo veel energie. Wel nog even een art craft dorpje bezocht, genaamd Tilba Tilba en daar nog even rondgelopen. ’s Avonds thuis in het appartement gegeten.

De dag erna verlieten we Narooma en reden we naar Tilba Tilba, om daar een mooie wandeling te doen: De mount dromedary summit walking track. Een mooie wandeling door een tropisch bos met een hele klim omhoog. Na 7,5 km omhoog klimmen met een hoogteverschil van 800 meter was eindelijk het eindpunt inzicht. Kim dacht: Eindelijk, nu komt het uitzicht. Maar dat kwam niet… Midden in het bos stopte de trail met een bordje: Summit, einde trail. Ff serieus… Beetje een domper was dat, maar het was ook wel weer grappig en een goede workout. Na de wandeling zijn we doorgereden naar Ben Boyd national park. Hier hebben we een stop gemaakt bij de pinnacles beach, een prachtig strand omringd door een rode rotsformatie langs de kust. Verder was het park voor ons niet toegankelijk vanwege de (lange) gravelwegen. We zijn daarna doorgereden naar Mallacoota, waar 2 nachten verbleven in een leuke cottage.
Mallacoota ligt midden in Crooijing national parc, wat bestaat uit 100 km2 aan eucalyptus bomen en veel wildlife. De volgende ochtend ging Gerwin de omgeving verkennen met een morning trial run. Kim bleef bij het huisje, want ze had nog zware benen van de vorige dag. ‘Moet je niet even een telefoon meenemen’? vroeg Kim nog. Maar nee, dat was te lastig voor Gerwin en gedoe… Na 1,5 uur rennen kwam hij met hele verhalen terug. ‘Ik geef de dag nu al een 9,5, halve punt aftrek door ontbreken telefoon (camera)’… Het was een prachtig pad langs het water, een hoop wallaby’s gezien en als hoogtepunt: een koala chillend op ooghoogte in een boom op het pad. Wat een mazzel, sowieso is het vrij zeldzaam nog om koala’s in het wild te spotten, laat staan zo dichtbij. En geen camera of telefoon om dit zeldzame moment vast te leggen of te bewijzen… Heel jammer! Daarna zijn we samen het national park gaan verkennen. We hebben een mooie wandeling gedaan aan zee langs verschillende strandjes. Daarna hebben we de rainforest walk gedaan, waar je een grote kans had om koala’s te spotten. Helaas geen koala gezien. Daarna nog een klein wandelingetje gedaan, maar halverwege teruggekeerd omdat we vonden dat het wel welletjes was voor vandaag. Snel wat wijn en bier in onze koeltas gedaan en naar 1 van de binnenmeren gereden en gechilled in het zonnetje. ’s Avonds gechilled in onze cottage.

De volgende ochtend was het tijd voor Kim haar morningrun. Want Kim wilde uiteraard ook wel die koala zien die Gerwin had gezien. Gerwin ging als ‘support’ mee. Kim had lekker gelopen, maar helaas.. Geen koala gezien. Wel een hoop vogels en een wallaby die vrolijk weg huppelde. Daarna even een paar uurtjes gechilled op het strand. ’s Middags was het de bedoeling dat we de genoa falls zouden bezoeken, maar de gravelweg met diepe gaten gooide eten in het roet. Onderweg nog een paar korte stops gemaakt bij een paar strandjes en vervolgens doorgereden naar onze volgende bestemming: Lake Entrance. Daar verbleven we 2 nachten in een heerlijk ruim en luxe cottage (eerder een villa), met een ruime woonkamer, open haard en een heerlijk bubbelbad! Eerst even boodschappen gehaald voor de 2 dagen en daarna dus lekker het bubbel bad ingedoken.

De volgende dag was het opeens heerlijk warm: 29 graden, maar liefst 10 graden warmer en vooral zonniger dan de dagen ervoor. We besloten eerst om naar Raymond Island te gaan, een eiland dat bekend staat om zijn populatie koala’s. Daar hebben we de koala trail gelopen en hebben hier ontzettend veel koala’s van vrij dichtbij gezien. Een aantal waren ook vrij actief, wat best bijzonder is aangezien ze 20 uur per dag slapen. Na de lunch besloten we om een motorbootje te huren en de meren van Lake Entrance te bekijken. We waren niet heel erg onder de indruk van de meren of de oude trekschuit die we hadden meegekregen, maar het was heerlijk om met dit weer op het water te zijn. Tussendoor nog even gestopt bij ninety mile beach. De oude trekschuit vond het daarna (bijna) wel welletjes, motor starte niet meer.. Ook de hulp van een paar locals, die na drie keer trekken “how long did you say, you stayed in Australia again?” alvast de slaapmogelijkheden aan boord van de trekschuit voor ons beoordeelde en het opgaven. Uiteindelijk na een laatste poging, kwam het jacht weer tot leven. ’s Avonds hebben we genoten van een zelfgemaakte maaltijd in onze mooie cottage.

Na het ontbijtje was het tijd om weer verder te rijden. Eerst hebben we nog een stop gemaakt bij Tarra Bulga national park, een mooi national park in het binnenland gelegen en omgeven in een mooie tropische omgeving. Hier hebben we een paar prachtige bush hikes gedaan door het regenwoud met heel veel varens, ‘fern gullies’ en hangbruggen. We hadden het idee dat we in Jurassic park waren beland. Prachtig! Daarna doorgereden naar onze volgende verblijf plaats. We kwamen terecht in de mooiste bed and breakfast die we ooit hebben gezien. Ze kregen op Bookings na 155 beoordelingen zelfs een 10, wat natuurlijk heel bijzonder is. En dat was het uiteindelijk ook. Llarinda’s bed and breakfast, vernoemd naar de eigenaren Linda en Larry, lag gelegen in een mooie natuurlijke omgeving en hadden er alles aan gedaan om hun eigen dieren en wildlife het naar hun zin te maken. De geiten en kippen kon je gewoon aaien. ’s Ochtend zat hun patio vol met prachtige vogels en ’s avonds kwam er nog een possum langs om te smikkelen van het fruit wat de eigenaar buiten had neergelegd. Er was een prachtige gezamenlijke woonkamer, waar wij ’s avonds met Larry en Linda nog gezellig een glas wijn mee hebben gedronken. En er was een hottub, waar we uiteraard gebruik van hebben gemaakt. We verbleven in een prachtige kamer met weids uitzicht over Wilsons promotory, het national park waar we ons 1,5 dag vermaakt hebben. Het ontbijtje was ook heerlijk! Linda maakte alles zelf, de granola, muesli, bircher muesli, zelfgemaakt brood en jams. YUM!

De volgende dag was het goede vrijdag en waarschuwde Linda ons dat het heel erg druk zou worden in het national park. Wel had ze ons goede tips gegeven waar we het beste heen konden gaan. Eerst in het park een wandeling gemaakt langs grasland, waar we diverse kangoeroes en een emu gespot hebben. Daarna verder het park ingereden en (na een tijdje zoeken naar een parkeerplaats, het was inderdaad heel druk) een mooie bushwandeling gemaakt met op het einde een prachtig uitzicht over de kustlijn. ’s Middags nog een wandeling gemaakt naar het strand en terug langs de Tidal river. Al met al 22 km in totaal gelopen (in zeer uiteenlopend weer, van regen, bewolkt, zon en weer regen), dus we waren aan het einde van de dag behoorlijk moe! ’s Avonds een snelle hap gegeten bij een heel gezellig café (er was niemand).

De volgende dag was het na het heerlijke ontbijtje van Linda helaas tijd om afscheid te nemen van deze mooie plek en de eigenaren. Daarna zijn we eerst nog naar het National park gereden om nog 2 wandelingen te doen. Halverwege de wandeling ‘ontmoette’ we onze eerste slang… Dat was even schrikken, scheelde niet veel of Gerwin was erop getrapt. De eerste paar minuten liepen we wat minder relaxt rond :)
Een google naar de slang leverde een 50-60% kans op overlijden op bij een onbehandelde beet, dus we waren weer wat alerter.. Na onze spannende ervaring zijn we doorgereden en gestopt bij een klein strandje. Daarna reden we door naar Philip Island, waar we flink in de file hebben gestaan. Het was natuurlijk paasweekend, dus alle Australiërs gingen ook een weekend weg. Onze cabin lag in een holiday park, vlakbij het plaatsje Cowes. ’s Middag werd het eindelijk weer wat zonniger (we hebben helaas een hoop grijze dagen gehad en de temperatuur lag helaas ook 5 graden lager dan normaal) en zijn we het plaatsje ingelopen en op het terras genoten van de happy hour. ’s Avonds lekker (pittig!) gegeten bij de Thai.

De dag erna was het tijd om Philips Island te ontdekken. We zijn eerst naar een farm geweest, waar we een rondwandeling gemaakt hebben en geweldige koeien hebben gezien. Daarna hebben we een mooie cliff wandeling gemaakt langs de kust. Ook hier kwamen we weer een slang op het pad. We hadden deze rakker niet verwacht, aangezien het hartstikke druk was op de paden. Gerwin inmiddels al helemaal gewend aan deze vorm van wildlife is nog even terug gelopen voor een foto :)
's Avonds was het tijd voor de pinguïn parade. Wat een toeristische bende was dat zeg! Het was natuurlijk extra druk nu vanwege de paasvakantie. Gelukkig konden wij nog gewoon parkeren, want er werden ook shuttle bussen ingezet. Nadat het donker werd (meer dan uur op strand wachten, als stel voetbalsupporters), kwamen de eerste pinguïns al surfend uit zee. Wel heel grappig om te zien hoe ze dan groepjes vormen en dan met een groepje al waggelend/rennend het land op gaan. Na een paar groepjes gezien te hebben besloten we de lange boardwalk terug te nemen. Daar was namelijk bijna niemand en zag je ze ook hun hokjes uitkomen en flink kabaal maken. Daarna hadden we het wel gezien en besloten we weer terug te gaan naar het plaatsje en hebben we nog een snel hap gegeten met een byo (bring your own) wijntje in het plaatsje.

De volgende ochtend maar snel het druk bezochte Philips Island verlaten. We zijn gestopt bij een wildlife sanctuari park, waar we o.a kangoeroes en wallaby’s hebben gevoerd. Wat een geweldige beesten blijven het toch! ’s Middags reden we door naar Mornington Peninsula, een streek wat bekend stond om (jaaa daar heb je ze weer) wineries. En daarom stond er ‘s Middags een geweldige activiteit op de planning: horseride winery tour. We reden op Spanky en Venice, maar die van Gerwin (Venice) was een beetje grumpy. Wilde niet geaaid worden en gaf af en toe een trap naar achter, omdat het paard die achter ‘m reed te dichtbij kwam. Maar spanky was wel heel lief. Eerst een stukje stappen en af en toe in draf naar de eerste winery (proeverij). Daarna weer teruggereden en bij de stal nog een wine tasting gedaan. Een leuke ervaring!

De dag erna zijn we het national park ingegaan en hebben we eerst een korte bushwalk gedaan. Daarna verder gereden naar een kangaroo trail. Niet normaal hoeveel kangoeroes we daar hebben gezien, we gokken minimaal wel 500. Mooi om te zien wanneer de hele kudde wegspringt, als je iets te dichtbij komt. Daarna nog een korte trail gelopen langs de kust over een boardwalk. ’s Middags waren we behoorlijk moe weer van het hiken en gelukkig werd het weer mooi weer. Dus daarna nog even op het strand neergeploft. ’

En toen kwam onze laatste nacht alweer inzicht van onze eerst deel van Australië. ’s Ochtends beide nog een morningrun gedaan langs de kust. Daarna zijn we doorgereden naar St Kilda, een hippe strandwijk van Melbourne. Hier hebben we nog even rondgelopen, gechilled langs de boulevard en ’s middags nog een stukje gefietst in Albert park, waar ze het formule 1 circuit nog aan het afbouwen waren. Bovendien had je vanuit het park een mooi uitzicht over de skyline van Melbourne. ’s Avonds lekker gegeten in St Kilda.

Inmiddels alweer een paar dagen in West - Australië en aan het genieten van onze laatste avonturen!

Liefs van ons!