Onze avonturen op het zuidereiland!

En toen was het opeens alweer tijd voor het zuidereiland! Op tijd opgestaan, want om 09:00 ging de ferry alweer naar het zuidereiland. Gelukkig mochten we met de auto oversteken, scheelde weer een auto wissel! De ferry duurde 3,5 uur, maar de rit was eigenlijk zo voorbij. Want na 2 uur varen vaarde we al de fjorden binnen en haasten we ons naar buiten, om te genieten van het prachtige uitzicht in het zonnetje. We kwamen aan in Picton, een leuk plaatsje aan de haven en de uitvalsbasis van de vele excursies en hikes naar en door de Marlbourough sounds. We verbleven 1 nachtje in Picton. Na een snelle check in bij de accommodatie, besloten we om ’s middags rustig aan te doen (na een zware avond in Wellington..). Het was zaterdagmiddag en nog steeds lekker zonnig, dus besloten we, net als alle locals deden, lekker in het gras te chillen en te genieten van het uitzicht op het meer. Op de achtergrond speelde een goede live band. Gerwin heeft daarna nog een mooie trailrun sessie gedaan naar een mooi uitzichtpunt. ’s Avonds lekker een hapje gegeten in 1 van de leuke cafés aan de haven.
De volgende dag was het tijd om de Marlbourough sounds te ontdekken. We verbleven 1 nachtje in dit mooie gebied en in lodge wat alleen per voet of per boot te bereiken was. Wij gingen dit uiteraard per voet doen. Eerst een stukje rijden van Picton naar Anakiwa. Daar lieten we de auto staan, pakte we onze bagage voor 1 nachtje in en namen we de watertaxi naar Torgay bay. Vanuit daar was het een paar uurtjes wandelen naar de lodge. Eerst 400 meter omhoog, waardoor we een prachtige uitzicht hadden over de fjorden van de Marlbourough sounds. Waanzinnig! Daarna rustig aan doorgelopen naar de lodge. We werden voor de gate meteen ‘verwelkomt’ door een geweldige Alpalca en enorme lama. (Check de selfie met de alpalca met Gerwin, briljant!) ’s Middags hebben we ons vermaakt bij de lodge. We hebben gebruik gemaakt van de kano’s (geen succes, het waaide te hard, dus waren snel terug) en we hebben een korte trail afgelopen die de lodge had uitgezet. Rond de trail hingen overal hangmatten waar je lekker kon chillen. Super! ’s Avonds heerlijk gegeten in het café van de lodge.

Na 1 nachtje in de lodge was het tijd om weer terug te lopen naar de auto. ’s Ochtends keken we naar buiten en helaas kwam het voorspelde weer uit. Regen, regen en regen en 13 graden. En we moesten nog 16 km teruglopen. Dat werd dus even een andere ervaring, maar gelukkig waren we er goed op gekleed. Toch waren we wel blij dat we na 4 uur wandelen in de stromende regen in de auto konden stappen. Snel even omgekleed en terwijl we in de auto zaten, klaarde het op. (Handig….) We vervolgende de reis verder richting Abel Tasman NP. Na een paar uurtjes rijden kwamen we aan bij ons chaletje op een mooie afgelegen plek op het erf van een hobby boer, waar we 3 nachtjes hebben overnacht. In deze omgeving was de cycloon het meest heftig geweest. Hier was zoveel regen gevallen, dat er verschillende akkers en wegen waren weggespoeld. Wij zagen nog hele modderpoelen liggen. Echt bizar om te zien!

De komende dagen was het de bedoeling om per voet en per kano het national park te ontdekken. De eerste dag hebben we de watertaxi gepakt en hebben we per voet een groot gedeelte van de trail die langs de kust liep gevolgd. Abel Tasman np staat bekend om de mooie groen, turquoise zee en gele stranden omringd door prachtige natuur. Maar omdat we bewolkt weer hadden, kwam niet echt naar voren. Maar gelukkig was het droog, dus we waren allang blij. Na 22 km wandelen werden we het laatste stukje weer opgehaald met de watertaxi. Die ruim een half uur te laat kwam. Inmiddels was het weer omgeslagen en regende het. Gerwin wachtte uiteraard geduldig..:) ’s Avonds weer genoten van een zelfgemaakte maaltijd in ons knusse chaletje.

De dag erna was het eigenlijk de bedoeling om een kajak tour te doen in het np. Maar aangezien het keihard regenden en de dag ervoor al een hele dag in het park hadden rond gebracht, besloten om wat anders te gaan doen. We zijn naar Nelson np gereden en hebben daar een mooie boshike gedaan langs een meertje. In een dichtbegroeid bos heb je namelijk niet zo’n last van de regen en op 1 of ander manier ziet zo’n bos er nog mooier uit als het regent. En we vonden dit het mooiste bos wat we in Nieuw – Zeeland gezien hadden. Alles is groen begroeid met mos en overal vogelzang.

De volgende dag zijn we weer verder doorgereden naar het zuiden. Onderweg klaarde het op en konden we weer wat zien van de omgeving. We hebben eerst een stop gemaakt bij pancake rocks aan de kust en daar een klein wandelingetje gemaakt. Daarna in de omgeving een wandelingetje van 2 uurtjes gemaakt in een door de cycloon verwoest bos (dus niet heel bijzonder) en even gechilled bij de rivier daar. Uiteindelijk zijn we doorgereden naar Hokitika, een kustplaatsje met een leuk centrum. We verbleven in een ruim appartement aan het strand. ’s Avonds het stadje ingegaan en heerlijk gegeten in een goed restaurant.

Vervolgens zijn we de volgende dag verder doorgereden zuidwaarts. Eerst nog een stop gemaakt bij Hokitika gorge. Volgens de plaatjes op internet zou het water turquoise zijn. Maar omdat het zo hard geregend had afgelopen dagen, was het water meer grijs dan blauw. Ondanks dat en het weer hard regende, nog wel even een klein wandelingetje daar gemaakt. Daarna doorgereden naar St Joseph glacier. Omdat het nog steeds keihard regende en je toch niks van de omgeving zag, besloten we daar een uurtje in de hotpools te gaan zitten. Na een korte ontspanning doorgereden naar Fox Glacier en meteen even ingecheckt in onze cabin. Daarna was het plan om een wandeling te maken naar de glacier, maar kwamen we erachter dat alle wandelingen dicht waren. (Wegens storm van afgelopen weken) Maar de St Joseph glacier was wel toegankelijk. (Zucht…..) Dus wij weer terugrijden en daar de 2 uur durende wandeling gemaakt langs mooie watervallen en als eindpunt uitzicht op de gletjer. Gelukkig was het net even droog en kon je de gletsjer een klein beetje zien. ’s Avonds lekker gegeten bij de plaatselijke Saloon bar.

De volgende ochtend op tijd weggereden, want we moesten aardig wat kilometers maken en er stond uiteraard weer van alles op de planning. Na een paar uurtjes rijden reden we Mount Aspiring national parc binnen. Hier hebben we wat mooie stops gemaakt bij een paar watervallen. En daarna gebeurde er iets bijzonders en dachten we dat dat het niet meer in Nieuw Zeeland zou gebeuren… Het stopte met regenen en we zagen eindelijk weer wat blauwe lucht en een hele mooie gele bol in de lucht. En daardoor konden we weer goed de omgeving zien, super! We reden langs het mooie turquoise gekleurde Wanaka meer en besloten om ’s middags toch hier in de omgeving een mooie ‘look out’ wandeling te doen. We kozen voor de Rocky mountain track: een wandeling naar de top met als uitzicht de omgeving van Wanaka en het meer. Super! Daarna doorgereden naar Queenstown, waar we 1 nachtje verbleven in een motel gelegen aan het Queenstown meer. Op aanraden van familie ’s avonds fantastisch gegeten bij Botswana butchery, een mooi, chique (en duur..) restaurant gelegen aan het Queenstown meer.

Na een redelijke nachtrust stonden we heel blij op: Strak blauwe lucht! Na een lekker zelfgemaakt ontbijtje op ons terras in het zonnetje, besloten we om eerst nog een mooie wandeling te maken in Queenstown. Het werd de Queenstown hill, een 2 uur durende hike naar de top met een prachtig uitzicht over Queenstown, het meer en de bergen. Hier hebben we echt even de tijd genomen boven op de piek en heerlijk genoten van het zonnetje en het uitzicht. Na de lunch was het tijd voor iets anders: de Jet boat! 25 minuten lang keihard gassen door de canyons! (Zie filmpje op fb) Daarna doorgereden naar Te Anau, onze verblijfplek van maar liefst 4 nachten. We verbleven in een ruim huisje met een bbq en een eigen wasmachine, wat een heerlijkheid beide!
De eerste dag besloten we om echt even rustig aan te doen, want we waren behoorlijk moe van al dat gehike van de afgelopen dagen. Dus eerst uitgeslapen en daarna kozen we om een hike te doen zonder hoogteverschillen. Dit was het eerste gedeelte van de kepler track, normaal een 3 daagse hike, maar wij hebben hier dus delen van gedaan (dit was eerste deel, de heli hike een ander). De hike had als eindpunt een strandje aan het meer. ‘s Middags bij het huisje wasjes gedraaid en genoten van het zonnetje. Was wel lekker zo’n rustdag! ’s Avonds lekker gebbqed en genoten van een heerlijke lamsrack. De volgende dag weer vroeg uit de veren, want het was tijd om Milford sounds( fjorden) te ontdekken. We hadden gekozen voor een 2,15 uur durende kleinschalige boottocht, die vlak langs de fjorden vaart met prachtige watervallen. We hadden geluk, want we hadden tijdens de tocht een paar zeeleeuwen en een groep dolfijnen gespot. Top! Op driekwart van de boottocht stopten we in een baai en gingen we het water op met kano’s. We zaten in een groep met allemaal chinezen, nou dat werd wat. We hadden medelijden met de gids, want ze gingen elke keer de verkeerde kant op en luisterde totaal niet en schreeuwde naar elkaar wanneer de gids wat probeerde te vertellen. Behalve dat wel een leuk tochtje. Na de kanotocht, werden we nog even afgezet bij een onderwaterobservatorium, waar we mooi wit koraal zagen en een aantal vissen. Tenslotte het laatste stuk weer teruggevaren. Inmiddels zat de dag er al bijna op, maar… wij hadden uiteraard nog puf voor een mooie hike! We kozen om een stukje van de ‘routeburn track’ te lopen, 1 van de meerdaagse wandelingen in de omgeving. Het was een mooie alpine wandeling, langs verschillende bergpooltjes en uiteindelijk een uitzicht over een gletsjer.

De volgende dag stonden we op met een stralend blauwe lucht. Helemaal hyper waren we, want vandaag stond de ‘helihike’ op de planning. Wat een geluk hadden we, want omgeving Te Anau staat er om bekend dat het altijd regent. We parkeerde de auto op de parkeerplaats van het eindpunt/beginpunt van de Kepler track. Daar werden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Na de veiligheid instructie bleek dat we de enige waren en we dus een privé tochtje hadden. Super chill!! Gerwin voorin en ik achterin aan het raam. Na ongeveer een paar minuten waren we al bijna bij het eindpunt, maar we hadden geluk. Een andere helikopter had een emergency dus die moest eerst landen. Dus we kregen nog even een korte rondtour, wat een mazzelaars waren wij! Na de korte rondtour werden we afgezet op het platform van de luxmore hut. Wat een luxe om dit op deze manier te mogen doen, we voelde ons wel een beetje decadent om de rust te verstoren van de andere hikers, die net in een gezamenlijke slaapzaal hadden geslapen….. Na de landing zijn we eerst nog een stuk omhoog gelopen naar Mount Luxmore. (1,5 uur, 400 meter omhoog) Daar had je een 360 graden uitzicht over het hoogalpine gebied. Prachtig! Daarna zijn we helemaal naar beneden gelopen, door het alpine overgaand in een ruig bosgebied om uiteindelijk bij een mooi meertje te eindigen. Daar heel even gechilled (heeel veel zandvliegen,prik prik..we gaan!!) en toen nog een klein stukje door het bos gelopen terug naar de auto. 23 km gelopen uiteindelijk, maar dat was het zeker waard. We eindigden deze geweldige dag bij ons fijne huisje met een heerlijke bbq.

De volgende dag was het tijd om deze omgeving te verlaten. We reden verder naar het zuiden naar de Catlins, een omgeving met een ruige kustlijn en veel zeeleven. We namen de zuidelijke route langs het strand en maakte een paar stops bij een paar watervallen en strandjes. Deze dag kwamen we de eerste zeeleeuwen tegen: 2 mannetjes en een vrouwtje die aan het ‘vechten ‘waren voor het vrouwtje. Heel grappig om te zien. Blijven leuke beesten! Daarna doorgereden naar ons ‘Langeraar huisje’. Tenminste, dat dachten we, want we kregen opeens een heel klein studiootje bij de buren voorgeschoteld, zonder zeezicht. Dit was niet wat we geboekt hadden. En dat bleek, want de acco was overboekt en de schuld van booking.com, aldus de eigenaresse. Leek ons sterk, want het is zo goed als nog nooit verkeerd gegaan. Maar goed, toch maar geaccepteerd en ’s avonds gekookt in de kleine serre van het studiootje. Had ook wel weer wat. De buurman had blijkbaar onze ietwat teleurgestelde blikken gezien en vroeg of we misschien gebruik wilde maken van zijn eigen outdoor hotpool. Okee, het cijfer van de acco ging direct van een 4 naar een 9.. Helemaal super natuurlijk! Na onze zelfgemaakte maaltijd in de kleine studio hebben we heerlijk gebruik gemaakt van zijn aanbod en zijn we lekker gaan bubbelen.

Na een redelijke nachtrust hebben we de rest van de kust van de Catlins bezocht. Hier nog 1 stop gemaakt bij een mooie waterval en een strand bezocht waar we weer een paar zeeleeuwen gezien hebben. Daarna doorgereden en we een korte wandeling hebben gemaakt naar een mooi uitzichtpunt hadden van de ruige kust. ’s Middags zijn we doorgereden naar Dunedin, een klein (niet zo boeiend) stadje. Hier hebben we ’s middag een korte stadswandeling gemaakt. ’s Avonds een gezellig restaurantje opgezocht in het centrum, waar we de wedstrijd ‘Bestel de verkeerde gerechten’ met glans hebben gewonnen en dus niet zo lekker gegeten hebben. Maar de sfeer was goed en er speelde een leuke liveband. De volgende dag was het tijd om Otago Peninsula te ontdekken, een streek vlakbij Dunedin. Hier hebben we een paar mooie wandelingen gemaakt door grasland en duinen naar mooie stranden en uitzichtpunten. Ook hebben we hier weer een hoop zeeleeuwen gezien op de stranden, waaronder de Nieuw-Zeelandse zeeleeuw. Deze zijn wat meer fluffie dan de gewone zeeleeuw. ’s Avonds heerlijke gegeten in het stadje bij een sfeervolle brew bar.

De dag erna zijn we direct doorgereden naar onze volgende bestemming: Mount Cook, een prachtig alpine omgeving met turquoise blauwe meren en gletjers. In de middag hebben we een 3 uur durende hike gemaakt over hangbruggen en uitzicht over de gletjer. Daarna nog een kleine boshike gedaan. ’s Avonds gegeten in een leuk cafeetje in Twizel, een klein plaatsje vlakbij Mount Cook. De volgende dag wederom een paar mooie hikes gedaan rondom mount Cook. In de ochtend naar een mooi uitzichtpunt op Tasman lake en de gletjer en naar blue lakes, klein berg meertjes groen/blauw van kleur. In de middag hebben we de Red Tarn trail gelopen. Kim vond red devil een betere benaming, het was namelijk een return hike met alleen maar trappen lopen. Na 75 minuten omhoog lopen konden we beide aan het zuurstof, maar we hadden wel een spectaculair uitzicht over de Mount Cook omgeving en de ‘red tarn’, het rode bergpooltje. Na deze heftige wandeling waren we er wel klaar mee voor deze dag. We besloten om de rest van de middag bij 1 van de blauwe meren te gaan chillen. Heerlijk! ’s Avonds weer heerlijke gegeten bij hetzelfde café van de dag ervoor. (heerlijke lamsrack!)

En toen was ons Nieuw Zeeland avontuur al bijna voorbij en gingen we naar onze laatste bestemming. Het was even omschakelen, want het was opeens 10 graden kouder geworden en het was bewolkt. We zijn in de ochtend naar het uitzichtpunt gereden van Lake Tekapo en hebben daar een korte rondwandeling gemaakt (Niet heel relaxed, want er stond windkracht 10 op de berg) In de middag doorgereden naar ons leuke huisje aan het meer. Gerwin was nog wat onrustig, dus die heeft nog even de boel verkend met een hardloopsessie.

De volgende ochtend werden we wakker met een strakblauwe hemel. In de ochtend lekker rustig aan gedaan, ontbeten in het zonnetje en het uitzicht over het meer. Daarna nog even een klein rondje gelopen langs het meer en nog de laatste foto’s geschoten. En nu onderweg naar Christchurch, ons allerlaatste nachtje in Nieuw-Zeeland.

Inmiddels zijn alweer gearriveerd in Sydney, we zijn een beetje droevig dat onze reis in Nieuw-Zeeland alweer ten einde is gekomen. Maaarrr, er staat nog een geweldig avontuur te wachten in Australië. Heel veel zin in!!
Groetjes!!